HM í Handbolta

Ég vildi að ég ætti kött. Þessi köttur er búinn að vera rosalega góður við mig í allt kvöld. Horfði með mér á heila bíómynd (Miranda, með gellunni sem lék stelpuna í the Adams Family þáttunum sem voru sýndir þegar ég var 10, Cristina Ricci eða eithvað. Innihélt þó einnig gaurinn sem lék Bernard Summer í 24 Hour Party People og engan annan en sjálfan Special Agent Dale Copper! Þó ekkert spes mynd, hálf tóm eithvað.) án þess að segja eitt aukatekið orð. Át ekkert af mönsinu mínu og hagaði sér bara yfirhöfuð mjög vel. Ég vildi að fólk gæti verið svona endrum og eins. Það eitt að sjá köttinn bara sitja og hlusta með mér á OK Computer gerir mitt svarta hjarta örlítið hlýrra. Ég er heldur ekki frá því að hún andi í takt við lagið sem er í gangi. Hversu næs væri það að eiga kött sem kærustu? Ég held að ég hafi lesið það einhverstaðar að í Japan hafi maður gifst kettinum sínum. Ætli ég fari ekki í þann pakka ef ég finn mér ekki konu fyrir 25 ára aldur (las líka að lífið endaði í 25 ára aldri).

Ég fór í Hljóðfærahúsið í morgun og keypti mér gítartösku. Frekar rad, tweed og læti. En mikið svakalega langaði mig til að lemja henni (gítartöskunni) í hausinn á afgreiðslu manninum. Aldrei nokkurntíman hef ég fundið eins sterkt fyrir dýrseðlinu í sjálfum mér. Þessi einstaklingur var ekki fær í að fara með grunnsetningar afgreiðslustarfa eins og "get ég aðstoðað?" án þess að ég fann fyrir löngun til að kyrkja hann með næstu gítarsnúru. Ég keypti samt gítartöskuna dýrum dómum. Afhverju er ekki samkeppni á hljóðfæramarkaði? Hljóðfærahúsið kemst upp með lélegustu þjónustu í heimi (fyrir utan Exton) bara því að þeir einoka 76% af allri veltu hljóðfærabúða á landinu. Fokking fífl.

En ég ætlaði ekki að hafa það lengra. Skil ekki afhverju dagskráin hjá Sjónvarpinu er ekki lengri á laugardagskvöldum.

(mynd eitt - King Randor, einn af góðu köllunum í Masters of the Universe)

(mynd twö - Amerískur Spretthlaupari, sama tegund og Roadrunner í Looney Toons teiknimyndunum)

- albert

Strákar og stelpur hafa það betra í Ameríku; Neu - Isi

Ég var að vakna og ég er með dúndrandi hausverk. Ekkert ósvipað því og ef að miljónir engisprettna væru verpandi í mjólkurglas, þröngt og ógeðslegt. Ég held að hausverkurinn sé afleiðing 16 tíma svefnsins í fyrra kvöld/nótt og alltof langrar (en óvenjuskemmtilgrar) vörutalningar í gær. En dúndrandi hausverkur hefur aldrei drepið neinn.

En árið er liðið í aldanna skaut og aldrei það kemur til baka og því einkar merkilegt að blogga á þessum ótrúlega ömurlegu tímamótum, jafnvel þó ég missti af því að blogga strax eftir áramót og verð því að blogga í dag, 3. janúar.

Hvernig væri að gera eithvað nýtt? Hvernig væri að setja sér áramótaheit?

Það væri fínt, en ég held að áramótaheit séu bara ástæður til að verða sjálfum sér fyrir vonbrigðum og ef ég þekki sjálfan mig rétt þá á ég eftir að valda mér sjálfum nógum vonbrigðum að undanskildum áramótaheitunum. Kannski maður hafi bara hlutina sem betur hefðu mátt fara bak við eyrað. Bakeyrað hefur aldrei svikið neinn.

Bergur vakti athygli mína á því að Peter, Bjorn & John séu að fara að spila á Nasa núna 27. janúar. Það ætti að vera rosalega skemmtilegt kanski maður ætti að skella sér. Verst að Pétur Ben og Sprengjuhöllin eru að hita upp. Ég er ekkert svakalega hrifinn af þeim.

Eitt af því fáa skemmtilega við seinasta ár var öll tónlistin sem kom út. Gerði ég í tilefni af því smá lista sem endurspeglar skoðanir mínar á lífinu og alheimnum.

20. Keith Fullerton Whtiman - Lisabon
19. Lupe Fiasco - Food & Liquor
18. Danielson - Ships
17. Islands – Return to the Sea
16. Stereolab – Fab Four Structure
15. John Peel and Sheila – The Pig’s Big 78s
14. Phoenix - It's Never Been Like That
13. Fujiya Miyagi – Transparent Things
12. Boris – Pink
11. Thom Yorke – The Ereaser
10. Girl Talk - Night Ripper
9. The Pippets – We Are The Pippets
8. TV on the Radio – The Return to Cookie Mountain
7. Destroyer – Destroyer’s Rubies
6. Oxford Collapse – Remember the Night Parties
5. Jóhann Jóhannsson – IBM 1401: A User Manual
4. Herbert - Scales
3. Bruce Springsteen – We Shall Overcome: The Seeger Sessions
2. Joanna Newsome - Ys
1. THE HOLD STEADY - BOYS AND GIRLS IN AMERICA!!!!

* sumar plötur eiga kanski ekki heima þarna þar sem þær eru samansafn misgamallra laga, en mér er drullu sama!



The Hold Steady áttu árið. Algjörlega! Ég vildi að ég væri í The Hold Steady og gæti þá fyrir vikið samið lög um eithvað skemmtilegt, eins og verða drukkinn og kynnast stelpum í chillout tjöldum, skemmta sér og njóta lífsíns. En ég get það ekki því að ég er enþá táningur og oftast nær táningur á sýklalyfjum. Einhverstaðar las ég að list sem maður tengir sig endurspeglar oftast þann raunveruleika sem er þvert á móti þeim raunveruleika sem maður lifir í. Sem er rosalega slæmt en meikar rosalega mikið sens ef maður lýtur á Boys and Girls in America. *ég brostinn í grát*

En skólinn byrjar á fimmtudaginn. Það verður vonandi gaman. Nýjar vonir, nýjar væntingar til lífsíns og ný vonbrigði. En ég vona það heitast af öllu að vonbrigðin verði ekki einum of mörg því að þá gæti ég þurft að enda líf mitt eða giftast leiðinlegri konu og það vill ég ekki þurfa að gera. En ég vona að ég lendi í skemmtilegum tímum og líkur á því jukust um helming með lok seinustu annar því að ég er orðinn stúdent í dönsku. Ég vona líka að bókasafnið verði skemmtilegt svo ég þurfi ekki að eyða of miklum tíma með öllu leiðinlega fólkinu sem situr á borðinu. En þetta var nú grín, ekki að það sé nauðsyn að leiðrétta brandarana mína hérna því að enginn les þetta hvort sem er.

Annars ætla ég ekkert að hafa þetta inngrip í áhyggjur mínar lengra því að þá gæti ég farið að hljóma eins og hún mútta.


Lifið heil.